ලංකාවේ දේශපාලන කාටුන් කලාව.

ක්‍රි:ව: 05 වන සියවසේදී පමණ ජපානයේ රෝල් කල හැකි චිත්‍ර සම්ප්‍රදායක් පැවතුනි.එය යම්කිසි පණිවිඩයක් , අර්ථයක් ලබාදෙන ආකාරයෙන් නිර්මාණය වුනි.වත්මන් පුවත්පත් කාටුන් කලාව දක්වා වර්දනය වුයේ මෙලෙස ඇරඹි කාටුන් කලාවයි.දේශපාලන කාටුන් කලාවේ ආරම්භය සිදු වුයේ ඇමෙරිකාවෙනි.ඒ 1754 මැයි 09 වන දිනය.ඒ මහා බ්‍රිතාන්‍යයේ බලපෑමට විරුද්ධව බෙන්ජමින් ෆ්‍රැන්ක්ලින්http://en.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Franklin නම් කාටුන් ශිල්පිය විසින් කැබලි අටකට වෙන් වුනු සර්පයෙක් අඳිමින් එවකට රටේ පවතී අස්ථාවරභාවය නිරුපනය කරන්නට කාටුන් කලාව යොදා ගැනීමත් සමගය.මෙම කාටුනය join or die (එක්වෙමු,නැතිනම් මියෙමු)Diehttp://en.wikipedia.org/wiki/Join,_or_Dieයනුවෙන් නම් කළේය.නිව්යෝර්ක්,නිව්ජර්සි ,පෙන්සිල්වේනියා ආදී පළාත් අටක් මෙඉන් නිරුපනය විය.පසුකාලීනව මෙම කටු කලාව යුරෝපය පුරාද පැතිර ගියේය.
ලංකාවේ පුවත්පත්වල දේශපාලන කාටුන් ඇඳීම ආරම්භ වන්නේ 1931 දිය.ඒ ජි. එස් .ප්‍රේනාන්දු මහතා විසින් ඩොනමෝර් කොමිසම විවේචනය කරමින් අදින ලද කාටුනයකිනි.නමුත් විදිමත් ආකාරයට දේශපාලන කාටුන් කලාවක් ආරම්භ වන්නේ 1945දිය.අ ඔබ්රි කෝලම් හා ජි. එස්. ප්‍රේනාන්දු යන දෙදෙනා the times of ceylon (http://www.rootsweb.ancestry.com/~lkawgw/newsceylon.htm)පත්‍රයට සම්බන්ධ වීමත් සමගය.මේ කාලය ඉංග්‍රීසින්ගේ පාලන සමය වූ නිසා දේශපාලන කාටුන් කලාවේ වර්ධනයක් දැකිය නොහැක.
එහෙත් නිදහසින් පසු කාලය තුල ලංකාවේ දේශපාලන කාටුන් කලාව වර්ධනය වන්නට විය.එයට මුලිකම හේතුව ලෙස නිදහසින් පසු ලැබුණු ප්‍රකාශනයේ නිදහස හඳුනා ගත හැකිය.
1978 දෙවන ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් විවුර්ත ආර්ථික ක්‍රමය හඳුන්වා දීමත් සමග ලංකාවේ එතෙක් පැවති ප්‍රකාශන නිදහස වැඩි වන්නට විය.අ අනුව බොහෝ පුද්ගලික ප්‍රකාශන සමාගම් බිහි වන්නට විය.මේ හරහා බිහි වූ පුවත්පත්වල දේශපාලන කාටුනයක් සඳහා අනිවාර්ය ඉඩක් වෙන් කෙරුණි
http://www.facebook.com/pages/Sri-Lankan-Political-Cartoons-SLPC/249021758516325
.ඒ හරහා ලංකාවේ දේශපාලන කාටුන් කලාව වර්ධනය විය.w .r .විජේසෝම , මොටගෙදර වනිගරත්න , යුනුස් , කැම්ලස් පෙරේරා , විනි හෙට්ටිගොඩ.webshots.com/album/152484083xfChGY , ශාන්ත k . හේරත් ,k .w . ජනරංජන ,රුවන් තරස්වින් , m .d .වීරරත්න , ප්‍රීති කන්නන්ගර අදින් මෙහිදී වැදගත් වේ.
http://www.youtube.com/watch?v=THHmZxBeexk
මෙම ශිල්පීන්ගේ කාටුන් බොහෝ විට පවතින දේශපාලන ක්‍රමය හාස්‍යජනක ලෙස විවේචනය කිරීමකට සිමා විය.ඇතැම් ශිල්පීන්ට තමන්ගේ පුද්ගලික දේශපාලනික මතයට වඩා ආයතනයේ මතය නියෝජනය කරන්නට සිදු විය.එමෙන්ම ඇතැම් අවස්ථාවල කාටුන් මගින් කියවෙන දේශපාලනය නිසාම කාටුන් ශිල්පිය ජිවිත තර්ජනයන්ට මුහුණ දුන් අවස්ථාද තිබේ.කෙසේ වුවද වර්තමානයේ සම පුවත්පතක්ම පාහේ කාටුනයට ඉඩක් වෙන් කර තිබේ.